Podsumowanie miesiąca: luty

"Całe mistrzostwo polega na tym, aby cieszyć się prostotą życia, nie zaś szukać wymyślonego ideału szczęścia, który nie istnieje."

Dorota Gąsiorowska – Obietnica Łucji

Druga połowa stycznia była dla mnie dość ciężka i przytłaczająca. Początek lutego wcale nie był lżejszy i przyjemniejszy. Zaczęło się od dwóch zdecydowanie najtrudniejszych egzaminów, po którym miałam dość absolutnie wszystkiego. Na szczęście nie zostałam z tym wszystkim sama.

Zaraz po zakończeniu sesji przyjechała do mnie siostra, spędziłam również kilka dni w domu oraz ponownie odwiedziłam Kraków i okolice. Może nie czułam się po tym wszystkim pełna nowej energii, ale miałam czas na przemyślenie kilku kwestii, co ułatwiło mi rozpoczęcie nowego semestru i dalsze w miarę normalne funkcjonowanie.

Też uważacie, że zimą wszystko jest trudniejsze?

Mimo, że różnie z tym moim nastrojem bywało, starałam się szukać i cieszyć z małych rzeczy. Nareszcie, po wielu miesiącach poszukiwań udało mi się znaleźć sukienkę! 😎 Wraz z mamą i siostrą wybrałyśmy się na zakupy, gdzie łącznie przymierzyłyśmy kilkadziesiąt sukienek... Ale! Nawet nieźle się przy tym bawiłam, co normą u mnie nie jest podczas zakupów. Wyjazd był bardzo owocny i każda coś dla siebie wybrała. Osobiście traktuję to jako mały cud, haha. 

W lutym byłam na trzech meczach. Dwa spotkania "na szczycie" odbyły się w trójmiejskiej Ergo Arenie. Bardzo gorąco było podczas meczu Trefla Gdańsk z Jastrzębskim Węglem. Niesamowite emocje. Niesamowici kibice. Nieziemska atmosfera. Uwielbiam taką Ergo Arenę! Natomiast pod koniec miesiąca przyjechała do Gdańska Asseco Resovia Rzeszów. I znów atmosfera na trybunach była świetna. Zabrakło tylko trochę boiskowych emocji, ale na (moje) szczęście wygrali gospodarze.

Jedno spotkanie było dane mi oglądać w Krakowie i nie był to tym razem mecz w TAURON Arenie. Wybrałam się na ligowy mecz Siatkarskiej Ligi Kobiet, gdzie (już nie taki mój) Trefl Proxima Kraków podejmował drużynę z Muszyny. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że tak mi brakowało kobiecej siatkówki! Początek spotkania był raczej przeciętny, gospodynie przegrywały już 0:2... Jednak derby nie mogły tak szybko dobiec końca, prawda? Został rozegrany tie-break, którego wygrały dziewczyny z Krakowa. Brawo!

W lutym znalazł się także czas na inne rozrywki. Byłam w kinie na "Narzeczony na niby". Film, jak na polskie komedie przystało, bywał i zabawny, i chwilami wzruszający. W sam raz, żeby spędzić miło czas i trochę się pośmiać, zapominając o rzeczywistości. Ponadto wybrałam się z dziewczynami na koncert Cugowskich, który był zdecydowanie za krótki! Ale świetnie się bawiłam. 😊

Odwiedziłam również kilka bibliotek i przeczytałam 4 książki, co jest rekordem ostatnich miesięcy. Tak, jak podczas sesji dopadł mnie "książkowy głód", tak trzyma mnie on do dnia dzisiejszego. Przeczytałam "Czerwone gardło" Jo Nesbø. Było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem i nie ukrywam, że chwilami bywało ciężko. Ileż ja razy zasnęłam przy tym... Ale gdy tylko wkręciłam się w historię, a te wszystkie ciężkie nazwy przestały mi tak strasznie przeszkadzać, to czytało mi się nawet przyjemnie. I byłam bardzo ciekawa, co wydarzy się dalej. 

Przeczytałam również "Obietnicę Łucji" Doroty Gąsiorowskiej. Jest to lekka, wciągająca i urzekająca historia o nowym starcie i odnalezieniu swojego miejsca na ziemi. Choć książka liczy sobie około 600 stron, to tak naprawdę jest na jeden-dwa wieczory. Dodatkowo (nareszcie!) udało mi się dostać trzecią część "Promyczka", który oczarował mnie w minionym roku. "Franco" Kim Holden to możliwość powrotu do niesamowitych bohaterów i świetne zamknięcie całej serii. Ostatnią przeczytaną książką była pierwsza część "After" A. Todd. Książka również należy do tych grubszych, ale czyta się bardzo szybko. Mam dość mieszane uczucia wobec niej i nie wiem, czy sięgnę po kolejne części. Moooże.

Co jeszcze? Z dietą bywało różnie. Najbardziej w pamięci utkwiło mi sushi, które miałam okazję spróbować po raz pierwszy oraz jak zawsze świetne naleśniki. Jeśli będziecie kiedyś w Sopocie i złapie was głód, to polecam naleśnikarnię Cuda Wianki. Nie dość, że świetne jedzonko to jeszcze niezwykle uroczy wystrój. To zdecydowanie jedno z moich ulubionych miejsc w Trójmieście. 

Ogólnie luty nie był zły, ale... cieszę się, że mam go już za sobą. Jedynie czego żałuję, to że nie udało mi się pójść na żadną zimową sesję w tym roku. Chwilami widoki były bajkowe... 😍Może w grudniu? Bo teraz już mam dość zimy. Zimna. Odliczam dni do wiosny. Naprawdę już nie mogę się jej doczekać! Niech już nie pada śnieg i nie będzie mrozu. Proszę? 🙏

Jaki będzie marzec? Zapowiada się meczowo i rodzinnie. I oby ciepło! 

A jak Wam minął luty? I jakie macie plany na marzec?