"Dlaczego kibicujesz Skrze?"

Nie lubię podziałów. Nie lubię dzielić ludzi na grupy. Nie przepadam za kategoriami. Nie znoszę stereotypów i przyklejania łatek. Uważam, że każdy z nas jest inny, ma własny bagaż doświadczeń, zbiór cech charakteru, wychowywał się w innym środowisku i otoczeniu, a to wszystko stanowi o naszej wyjątkowości i niepowtarzalności. Jednocześnie ma to ogromny wpływ na to, kim jesteśmy, jacy jesteśmy, co lubimy i... (biorąc pod uwagę kibiców) jakiemu klubowi kibicujemy. A każdy ma prawo kibicować komu tylko zechce. Prawda?

Jako kibic pewnie spotykasz się z pytaniem o to komu kibicujesz i dlaczego. To jedno z tych standardowych pytań, które pada gdy poznaje się nową osobę. Jak to jest u mnie? Mówiąc, że kibicuję LOTOSowi Trefl Gdańsk spotykam się ze zrozumieniem - to twoje okolice, studiujesz w Trójmieście więc to w sumie normalne, że kibicujesz lokalnej ekipie. Jednak dodając, że kibicuję również PGE Skrze Bełchatów już nie zawsze to zrozumienie się pojawia. No bo jak to? I wtedy pada kolejne pytanie: A jak te dwie drużyny ze sobą grają, to za kim jesteś? A no jednak bardziej jestem za ekipą z Bełchatowa. DLACZEGO? Bo chyba nie miałam wyboru. Tak wyszło.

W tytule wpisu pojawiło się pytanie "Dlaczego kibicujesz Skrze", bo takie pytania często słyszę i łatwo będzie mi się do niego odnieść w dalszej części wpisu. Jednak zamiast zespołu z Bełchatowa można podstawić każdą inną ekipę, by odnieść się do własnych doświadczeń, do "swojego podwórka". 

Na to jakiemu klubowi kibicujemy wpływa wiele czynników. "Wybór" klubu to nie jest zakup samochodu. Dobra marka, super barwy, jest najlepszy - biorę go. Nie, to tak nie działa. To trochę jak w miłości - a nie da się przecież kogoś pokochać na zawołanie. Musi być to "coś". Ale na początku trzeba się poznać. Logiczne. A o poznaniu się decyduje często przypadek. I tak było u mnie. 

Jak chyba większość kibiców rozpoczęłam przygodę z siatkówką od zmagań reprezentacyjnych. Po Mistrzostwach Świata w 2010 roku bardzo brakowało mi tej dyscypliny. I wtedy poznałam Plus Ligę. Nasze pierwsze spotkanie nie należało do udanych. Oglądałam mecz i nieee. No przecież ja tu nikogo nie znam. Nie wiem komu kibicować. Co to w ogóle ma być? Jednak dałam jej jeszcze jedną szansę i los chciał, że wtedy grała PGE Skra Bełchatów. Mariusz Wlazły, Bartosz Kurek, Michał Winiarski, Daniel Pliński... tak, to moi zawodnicy! Nie pamiętam czy mecz był wygrany, ale wtedy zaczęłam interesować się ligowymi rozrywkami. Oglądałam inne kluby i wyszukiwałam w nich pozostałych zawodników, których kojarzyłam z reprezentacji. Ale najbardziej ciągnęło mnie do klubu z Bełchatowa. Chociaż wtedy ich zadeklarowanym kibicem jeszcze nie byłam.

Przełomowym momentem był mecz bełchatowian w Lidze Mistrzów z Zenitem Kazań. Pamiętam, że w czasie meczu musiałam iść do kościoła (środa popielcowa?) i przez pół mszy płakałam, że nie mogę tego spotkania obejrzeć. (To normalne, co nie? Przecież każda nastolatka płacze w kościele, bo nie może oglądać meczu.) Po powrocie do domu włączyłam mecz, który akurat Skra wygrała i rozpoczynał się tak zwany "złoty set". Set przegrany. PGE Skra odpadła z rozgrywek. Ja... ja zostałam do dziś. Były wzloty i upadki, ale czuję się emocjonalnie związana z tym klubem. 

Z gdańską drużyną było inaczej. Zaczęłam jeździć na mecze do Ergo Areny i kibicowanie drużynie gospodarzy stało się dla mnie normą. Czymś naturalnym. Od trzech sezonów jestem praktycznie na każdym meczu i dzięki temu jeszcze bardziej związałam się z klubem. Noszę go w swoim żółto-czarnym sercu, ale... jednak gdańszczanie byli tymi drugimi. Tak do tej pory zostało. O ten jeden punkcik wyżej w mojej klasyfikacji jest drużyna z Bełchatowa. Nie wstydzę się tego, bo nie mam ku temu żadnych powodów. Mogę kibicować komu tylko zechcę. Jak każdy z nas.

Dlaczego kibicuję Skrze? Bo ten zespół poznałam najlepiej, a o jego poznaniu zadecydował przypadek. Następnie była "reprezentacyjna przeszłość" i bolesna porażka. U innych może to być patriotyzm lokalny - kibicują zespołowi z Kielc, bo stamtąd pochodzą. Ktoś inny może kibicować AZSowi Częstochowa, bo temu klubowi kibicuje się w jego domu od małego. Jeszcze inni mogą kibicować Asseco Resovii, bo tam grał ich ulubionych gracz - Krzysztof Ignaczak i tak już zostało. Jeszcze ktoś inny będzie kibicować ZAKSIE Kędzierzyn-Koźle, bo akurat Plus Ligę ogląda od niedawna i ta drużyna najbardziej mu się podoba. 

I to wszystko jest w porządku. 

Nie ważne komu kibicujesz. Nie ważne jest to, z jakich powodów zacząłeś kibicować. Nie ważne, czy jeździsz na mecze. Nie ważne, czy na halę masz 3 czy 300 km. Nie ważne, czy masz klubową koszulkę w szafie. 

Ważne jest to, jakie barwy masz w sercu i jak kibicujesz. I ważne jest to, jak odnosisz się do innych kibiców - zarówno twojego, jak i pozostałych klubów. Ważna jest duma z własnych barw, ale i szacunek do innych. 

Jak przyjeżdża Asseco Resovia Rzeszów na mecz do Gdańska to dla mnie logiczne jest, że pojawią się także jej kibice. I chociaż ja kibicuję gospodarzom, bo to jest mój klub, to nie będę przecież rzucać przykrych słów w kierunku dziewczyn w koszulkach rzeszowskiego klubu. Przecież ich nie znam! Nie wiem kim są. Mogą kibicować komu chcą. Tak długo, jak będą szanować mnie i mój klub, tak długo mogą liczyć na szacunek z mojej strony. 

I nie. Nie mówię, że wszyscy mamy się kochać. Tak się nie da. Zawsze będzie klub, któremu kibicujemy bardziej i ten, który będzie nam wrogi. Kibicowskie docinki, żarciki, przekrzykiwanie na meczach... Nie ma problemu. Jednak jakiś szacunek... To tak niewiele, a dużo może zmienić. 

Dlaczego kibicuję Skrze? 

Tak wyszło. 

Tak wybrał los i serducho. Ja chyba nie miałam wyboru. 

Ale to ja decyduję o tym, jak będę kibicować. 

Gdzie będę kibicować. 

Dlaczego będę kibicować. 

Jak będę odnosić się do kibiców innych drużyn. 

To już jest MÓJ wybór. 

I każdego z nas.