Świąteczny. Relacja z meczu Trefl Gdańsk - ZAKSA Kędzierzyn-Koźle

Co można robić dzień przed Wigilią? Ubierać choinkę. Stroić dom albo pierniczki. Piec ciasta i przygotowywać 12 potraw na świąteczną kolację. Sprzątać. Można też wsiąść do pociągu i pojechać na mecz. Z siostrą. Bo przecież w święta chodzi o wspólne spędzanie czasu, a nie barszcz z uszkami i błyszczący każdy kąt w domu, prawda?  

Idąc tym tropem, wzięłam siostrę i jeszcze na kilka godzin powróciłam do Gdańska. Ostatni raz w tym roku. W sobotę o godzinie 14:45 rozpoczął się mecz Trefla Gdańsk z ZAKSĄ Kędzierzyn-Koźle. (Sami przyznajcie, no takich meczów się nie odpuszcza, prawda?) 

Spodziewałam się dość zaciętego meczu, stojącego na wysokim poziomie (chociaż tie-breaka nie chciałam, jednak ta nieubrana choinka czekała na nas w domu). 

Spotkanie nie zdążyło się dobrze rozkręcić, a ZAKSA już zaczęła stopniowe budowanie sporej przewagi. Po kilku minutach prowadziła już 12-7. Dwa skuteczne bloki, punktowa zagrywka i gospodarze zbliżyli się do rywala na jeden punkt. Nie był to jednak początek wyrównanej i zaciętej końcówki. Przeciwnie. Kędzierzynianie wrzucili wyższy bieg i wygrali pierwszą partię do 20. 

Drugi set przebiegał dość podobnie. Jeszcze początek był w miarę wyrównany (6:7), ale po chwili, tak naprawdę nie wiem w jaki sposób, zrobiła się spora przewaga przyjezdnych, którzy ponownie wygrali seta do 20. 

Trzecia partia... Na początku wydawało się, że będzie przebiegała tak, jak poprzednie. Kędzierzynianie szybko zbudowali sporą przewagę (5-10), jednak tym razem nie utrzymali jej do samego końca. Trefl Gdańsk stale zbliżał się do rywala, by po chwili ten znowu miał 2-3 punkty przewagi. W samej końcówce zrobiło się gorąco (21:22, 23:24), ale tego dnia bezsprzecznie lepsi byli przyjezdni. ZAKSA Kędzierzyn-Koźle wygrała trzeciego seta do 23 i cały mecz 3:0. Najlepszym zawodnikiem meczu został Benjamin Toniutti.

Właściwie to... nie pamiętam, co się wydarzyło tego dnia na boisku. To było takie... 1, 2, 3... koniec seta. 1, 2, 3. Koniec meczu. Przyszłyśmy na halę, trochę pokibicowałyśmy i zaraz wyszłyśmy. Za szybko. Za łatwo. Liczyłam na coś więcej. Znowu. Coś ostatnio nie mam szczęścia do meczów na żywo. 

Po ostatnim gwizdku sędziego miałyśmy jeszcze 15 minut wolnego czasu do zagospodarowania. Bez sensu czekać i marznąć na dworcu tyle czasu, chodź - pójdziemy życzyć Marco wesołych świąt. Podeszłyśmy, poczekałyśmy, posłuchałyśmy świetnego polskiego w wykonaniu Marco, złożyłyśmy życzenia, a i na selfie się załapałyśmy. Było miło. Było wesoło. Właściwie tak, jak podczas całego dnia. Tylko znowu trochę wyniku zabrakło. Chociaż tej jednej wygranej partii. Chyba nie da się przyzwyczaić do widoku przegrywającej swojej drużyny. Jednak zawsze gdzieś ta wiara w swój zespół jest, nawet jeśli rozsądek mówi - nic z tego nie będzie. 

Kolejnym meczem, na który się wybieram będzie pojedynek pomiędzy Treflem Gdańsk, a PGE Skrą Bełchatów. To jest TEN mecz. Z jednej strony nie mogę się doczekać, z drugiej... Ciężko będzie. Jak zawsze. Ale o tym dopiero w 2018 roku. Oby kolejny rok przyniósł nam wszystkim wielu sportowych emocji. Zaciętych meczów. I pięknych zwycięstw.

WSZYSTKIEGO DOBREGO!